Oczywiście tak, ale lepiej nie

Zgodnie z informacją podaną na stronie Unii Europejskiej sześć państw nie zezwala na legalizację związków partnerskich: Polska, Rumunia, Bułgaria, Słowacja, Litwa i Łotwa. Ponieważ Łotwa już za kilka miesięcy zniknie z tej listy, można przyjąć, że tylko pięć europejskich krajów odmawia swoim obywatelom prawa do uznania i ochrony związków tej samej płci. Małżeństwo osób tej samej płci można zawrzeć w Austrii, Belgii, Danii, Finlandii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Holandii, Irlandii, Luksemburgu, na Malcie, w Niemczech, Portugalii, Słowenii i Szwecji. Małżeństwo osób tej samej płci jest również możliwe w Islandii, Norwegii i Szwajcarii. Niektóre kraje pozwalają na adopcję dzieci przez pary jednopłciowe, a Grecja przygotowuje w tej sprawie legislację. W Polsce zgodnie z zapowiedziami projekt ustawy o związkach partnerskich może zaś zostać przedstawiony na wiosnę.

Projekt zostanie przygotowany w oparciu o dwa inne – jeden złożony przed Lewicę w kampanii prezydenckiej Roberta Biedronia, a drugi – przez Nowoczesną. „Będzie on przewidywał możliwość sformalizowania związków niezależnie od płci czy tożsamości psychoseksualnej i płciowej tworzących je osób. Chcielibyśmy, żeby zawierane mogły być one w urzędach stanu cywilnego” – wyjaśnia ministra ds. równości Katarzyna Kotula. „Wprowadzimy też możliwość zawierania wspólnoty majątkowej, przyjmowania nazwiska partnera lub partnerki, prawo do dziedziczenia jego lub jej mieszkania, a także do przysposobienia jego lub jej dzieci, czyli do adopcji wewnętrznej” – deklaruje ministra.

Oczywiście wraz z propozycją rozwiązania problemu pojawiają się kłody. Bo jak to tak? Dwóch facetów albo dwie babki mają wziąć ślub i udawać rodzinę?

Sceptyczne jest otoczenie Andrzeja Dudy. „Prezydent nie popiera związków partnerskich” i w tej kwestii „pole kompromisu jest bardzo niewielkie”, bo obejmuje jedynie tzw. status osoby najbliższej – głosi wiceprezydent Marcin Mastalerek. „Miałby to być pierwszy krok do adopcji przez pary homoseksualne w Polsce, a na to prezydent się nie zgodzi” – dodaje wiceprezydent. Ustawa nie podoba się całej opozycji, którą popiera PSL.

Po stronie rządowej opinie są podzielone. Lewica jest za legalizacją małżeństw łącznie z adopcją dzieci. Natomiast stosunek do związków partnerskich wszystkich konserwatywnych polityków najlepiej pokazuje opinia marszałka Szymona Hołowni, który wzorem Lecha Wałęsy mówi „jestem za, a nawet przeciw”. „Absolutnie jestem za tym, aby związki partnerskie w Polsce, również tej samej płci, mogły być przez państwo wreszcie legalizowane w taki sposób, jak to się tym osobom, obywatelom rzeczpospolitej należy”. – mówi Hołownia i na tym samym oddechu dodaje, ale: „należy oddzielić kwestię wprowadzenia związków partnerskich od małżeństw osób tej samej płci”. I chciałby, i boi się.

Czy konserwatyści obawiają się, że ich pozycja w sytuacji zalegalizowania małżeństw jednopłciowych jest zagrożona? Najwyraźniej tak, bo to nowe, czego nie znają. W konserwatywnym państwie gdzie myśl progresywna lewicy znajduje poparcie na poziomie 8 proc., szanse na zrównanie statusów małżeństw jednopłciowych i heteroseksualnych są minimalne. Dlatego nadal będzie jak było, bo po co zmieniać coś, co odpowiadało naszym dziadom, pradziadom, ich ojcom i ojcom ich ojców.