Po tym, jak amerykański prezydent Joe Biden nazwał chińskiego przywódcę Xi Jinpinga „dyktatorem”, oburzyli się nie tylko komuniści z Pekinu. Również premier Nowej Zelandii uznał, że powinien stanąć w obronie spadkobiercy Mao.

Sondaż wyborczy wskazuje partie, które daleko w tyle zostawiły konkurentów, ale to nie one będą rządzić.

Opinię publiczną zbulwersowało brutalne morderstwo młodej, ślicznej Anastazji, która zginęła podczas urlopu na greckiej wyspie Kos. Premier Mateusz Morawiecki natychmiast dostrzegł możliwość zbicia na tej tragedii kapitału politycznego. Nie dość, że podejrzany pochodzi z Bangladeszu, a zatem reprezentuje jedną z nacji, którą PiS bardzo lubi straszyć Polaków, to jeszcze premier miał okazję po raz kolejny pokazać, jak skwapliwie walczy o sprawiedliwość dla naszej rodaczki.

Śmierć pięciu śmiałków eksplorujących morskie głębiny w batyskafie jest szerzej opisywana i komentowana niż tragedia łodzi z kilkuset uchodźcami. Można się na to oburzać, ale wyprawy ku nowemu i nieznanemu budzą więcej emocji niż śmierć wskutek wojny czy biedy. Bo człowiek z natury jest ciekawy tego, co nieznane.

23 maja tego roku opublikowałem na łamach piątkowego dodatku „Rzecz o Historii” w dzienniku „Rzeczpospolita” felieton o historii najemników pt. „Psy wojny”.

„Bunt” prywatnej armii Jewgienija Prigożyna otwiera rozległą przestrzeń spekulacji. Jedno jest pewne, bez względu na cele organizatorów, skutki „puczu” będą większe, niż nam się w tej chwili wydaje.

Armagedon w stolicy świata? Fikcja czy rzeczywistość? Scena z filmu fantastycznego czy realny świat? Niestety, to smutna prawda, choć tydzień zaczął się niewinnie.

Senat RP ustanowił rok 2023 rokiem Jana Matejki. 24 czerwca br. mija 185. rocznica urodzin, a 1 listopada będziemy obchodzić 130. rocznicę śmierci artysty. Muzea posiadające w swych zasobach dzieła Matejki organizują specjalne wystawy oraz inne atrakcje, np. oprowadzania tematyczne oraz animacje plastyczne w przestrzeni edukacyjnej. Polecam zwłaszcza wizytę w warszawskim i krakowskim oddziale Muzeum Narodowego.

Pamiętnego lata 1939 roku Paryżanie nie mieli pojęcia, co ich wkrótce czeka. Podobnie jak w 1914 r. nikt z początku nie rozumiał wagi zamachu w Sarajewie, tak w 1939 r. nikt nie potrafił poważnie traktować słów Hitlera o konieczności odzyskania korytarza łączącego Rzeszę z Prusami Wschodnimi. Świat traktował Hitlera jak aktora, a jego słowa jak cytaty sceniczne. Tymczasem na tym etapie historii on już nie kłamał. O swoich planach mówił bez ogródek, wprost, expressis verbis. Uczciwie zapowiadał, że zaraz tę dekadencką, demokratyczną, ugrzeczn...