Jak ci się tak podobają kamasze, to sama je załóż

Takie podejście jest moim zdaniem kompletnie oburzające i uderzające ze wszech miar w wolność obywateli. Nikt nie powinien zmuszać nas do odrzucenia na miesiąc swojego życia w imię arbitralnej decyzji polityków. To jest kompletny absurd, żeby kazać nam na miesiąc odrzucić nasze cele i plany na podstawie litery, jaką nadano nam w związku ze stanem zdrowia, gdy mieliśmy po 18 lat. Mnie to nie dotyczy, ja mam kategorię D, ale w pełni rozumiem lęk osób w moim wieku, które nigdy nie chciały mieć nic wspólnego z wojskiem, szczególnie dorastając na historiach ze służby wojskowej naszych rodziców i dziadków. Nie bez znaczenia było puszczanie na TVP Kultura „Samowolki” Feliksa Falka. Rozumiem, że lata 80 i 90 minęły, że żyjemy w innych czasach, teraz już nie ma „fali”, a i samo wojsko stało się nowocześniejsze, jakby bardziej europejskie. Tylko co z tego, jeśli nadal jest to wyrywanie kogoś z ram świata, który wykreował sobie do życia, by wrzucić go do nieprzyjaznej przestrzeni razem z obcymi ludźmi. Wystarczy sobie wyobrazić, że na taka losową odsiadkę trafia ktoś, kto nie wpisuje się w typowy archetyp samca, gej, osoba niebinarna albo trans kobieta, która przez problemy prawne nie zdążyła zmienić płci w dokumentach. Biorąc pod uwagę, że według danych Kampanii Przeciw Homofobii około 38% homoseksualnych mężczyzn doświadczyło przemocy ze względu na orientację seksualną, a sprawcami tej przemocy w prawie 70% są mężczyźni, szkolenie wojskowe może być prawdziwymi igrzyskami śmierci. Statystyki te mówią tylko o kwestii homoseksualnych mężczyzn, zapewne osoba niebinarna miała by tam jeszcze nieporównywalnie gorzej.

Mówię tu o sprawie mężczyzn, bo, jak wiadomo, tylko im grozi przymusowe wsadzenie pośladków w spodenki moro. Rozumiem, że to pochodzi z tradycyjnego podziału ról płciowych, w których mężczyzna ma być żołnierzem, a kobieta zostawać w domu i być przez niego broniona. Tylko że miałem nadzieję, może naiwną, że od takiego podejścia odchodzimy. Szczególną wiarę pokładałem w Lewicy, która jako partia o progresywnych poglądach powinna przeciwstawiać się tej formie, jak by nie patrzeć, dyskryminacji ze względu na płeć. Jednak bardzo się myliłem. Po pierwsze, zagłosowali za ustawą o obronie ojczyzny, która pozwala na takie traktowanie ludzi. Jak zresztą praktycznie cała reszta parlamentu, nie było nawet jednego głosu sprzeciwu, a tylko 5 posłów się wstrzymało. Po drugie, szefowa Warszawskich struktur Nowej Lewicy posłanka Anna Maria Żukowska dość jasno wytłumaczyła swoim wyborcom płci męskiej w jak głębokim poważaniu ma ich wolność wyboru. „Ktoś musi służyć w armii oraz w przypadku wojny państwo musi dysponować przeszkolonymi poborowymi. Sorry. Najlepiej by było, gdyby wojen nie było. Ale od zarania ludzkości są.” łatwo jest pisać takie słowa z pozycji kanapy i żadnego zagrożenia ze strony państwa, bez groźby dostania 30 dni odsiadki. Na pytanie o to, czy sama by służyła, posłanka odpisała, że nie ma kategorii i nie dostałaby jej z powodu wady wzroku. Tu jest właśnie pies pogrzebany – ktoś, kto nie ma kategorii, ma czelność pouczać ludzi na temat, który jej kompletnie nie dotyczy. Miałem kilku znajomych, których na komisję przyprowadzała policja – tylko dlatego, że z powodu kilku miejsc zamieszkania nie mieli możliwości odebrać listów. Łatwo jest mówić o obowiązku służby, gdy z racji bycia kobietą można mieć co najwyżej ochotę służyć. Dlatego mądrości Pani Poseł skwituję jej własnymi słowami: „Cóż, są Obywatele i obywatele 💁🏻‍”. Jeśli ona, głosząc takie poglądy, jest w swoim mniemaniu Obywatelem, to ja chyba wolę być jednak obywatelem małą literą.