Złość, gniew, irytacja to krew wyborów

Prezydent Andrzej Duda ogłosił datę wyborów zaakceptowaną przez prezesa. Pokazał się przy tym jako nowoczesny polityk, który zamiast wygłosić orędzie do narodu informujące o święcie demokracji, skreślił notatkę na Twitterze. Na końcu sarkastycznie dodał: „Przyszłość Polski jest sprawą każdego z nas! Korzystaj ze swoich praw!” – chociaż wie, że te prawa zawłaszczyła jego partia-matka. Później podpisał stosowne kwity i już wiemy, że 15 października zakończy się gra wyborcza.

Wszyscy zawodnicy wystartowali i teraz już zgodnie z zasadami będą toczyć bój. Już nie będzie można udawać, że prowadzi się kampanię informacyjną, a w tym czasie promować swoje ugrupowanie. Wprawdzie rząd ma ogłosić referendum, które będzie promować jego hipotezy, ale jednak zasady choć trochę będą uporządkowane. Oczywiście jest jeszcze telewizja niegdyś publiczna, a obecnie partyjna, ale na szczęście coraz więcej ludzi zdaje sobie sprawę, że podobnie jak za komuny „Telewizja łże!”.

Partie stające w szranki zaczynają się prześcigać w programach. Jedni mamią 800+ i chwalą się potężną armią, która nie widzi latających po naszym niebie rakiet i ruskich śmigłowców oraz gubi zapalniki od pocisków, drudzy rozdziałem państwa od kościoła i wolną aborcją, jeszcze inni straszą wyjściem z Unii Europejskiej, pokazują rozkradanie i dewastację majątku narodowego, czyli naszego wspólnego dobra. Jeszcze inni szukają przekrętów na ukraińskim zbożu, bo przecież Kowalski nie usypał sobie tych milionów ton w garażu, tylko kupowali je wielcy gracze, liczą faktyczną inflację i analizują straty, a kolejni dużo mówią, ale ich słowa niosą mało treści, a tak naprawdę palą Panu Bogu świeczkę i Diabłu ogarek. Następni, choć nacjonalistyczni, ksenofobiczni, antyunijni, płaskoziemscy i antyszczepionkowi, starają się ukryć swoją prawdziwą twarz i jawią jako nowocześni wolnościowcy. Ludzie kupują te opowieści. Jednym graczom wierzą bardziej, innym mniej, stąd różnice w wyborczych rankingach. Tyle że w tych wyborach programy nie będą miały żadnego znaczenia.

Wybory, które mają się odbyć 15 października 2023, będą o czym innym. Te wybory będą o emocjach. Ten, komu uda się bardziej wkurzyć swój elektorat, pokazując wady przeciwnika i eksponując swój czar, wygra, choć nie uzyska większości pozwalającej na samodzielne rządy. To są pierwsze wybory, w których walka nie toczy się o zwycięstwo, a o trzecie miejsce. Kto je zajmie? Hołownia i Kosiniak-Kamysz z ich miałką opowieścią o Polsce przyszłości? Brunatni Mentzen, Bosak, Braun i Korwin-Mikke, głęboko chowający swoje prawdziwe cele i opowiadający bajki? A może Nowa Lewica, której wszystkie postulaty zawłaszczył PiS, więc nie bardzo mają o czym mówić – została jedynie wstydliwa dla narodowych populistów sfera obyczajowa? Trzecie miejsce wygra ten, kto znajdzie równowagę między zdenerwowaniem własnego elektoratu a zirytowaniem przeciwników. Wściekłość będzie mobilizująca dla obu stron i zwiększy obecność przy urnach. To, czego boję się w tej walce o trzecie miejsce na pudle, to przegrana Nowej Lewicy, bo wszystko wskazuje na to, że tylko ona po wyborach nie wejdzie w sojusz z PiS-em. To bardzo irytujące...