Jacek Olgierd Kurski ukończył w 1997 roku studia na Wydziale Ekonomicznym Uniwersytetu Gdańskiego. Zdawałoby się, że jest zatem osobą mającą teoretyczne przygotowanie do pracy w banku. Każdy pracodawca wie jednak, że istnieje zasadnicza różnica między wykształceniem formalnym a zdobytym doświadczeniem zawodowym pracownika. Historyk Mateusz Morawiecki ma zapewne większe doświadczenie w kierowaniu bankiem niż magister handlu zagranicznego Jacek Kurski. W każdym razie ekonomista Kurski z ekonomią miał przez kolejne lata tyle wspólnego co Luciano Pavarotti z zawodowym futbolem. Ja także, podobnie jak kolega Kurski, mam formalne wykształcenie ekonomiczne, ale od ponad dwóch dekad pracuję w zawodzie dziennikarza. Nie widzę siebie zatem w roli księgowego czy stratega bankowego.
Jacek Kurski całe swoje życie zawodowe związał z dziennikarstwem i działalnością polityczną. Od dnia, kiedy uzyskał dyplom, minęło 25 lat. Przez te ćwierć wieku oblicze gospodarcze naszego kraju zmieniło się nie do poznania, a bankowość w niczym nie przypomina tej z ostatnich lat ubiegłego stulecia.
Od tamtego czasu Jacek Kurski – który w 1993 roku zabłysnął w środowisku Porozumienia Centrum realizacją filmu „Nocna zmiana”, poświęconego rzekomemu zamachowi gabinetowemu na rząd Jana Olszewskiego – związał się zawodowo jedynie z prasą i telewizją. Gdybym był dyrektorem banku, nie zatrudniłbym go nawet na stanowisku kasjera.
Ale w polityce dzieją się cuda, o jakich nie śniło się filozofom. Okazuje się, że były wiceprezes ZChN, który był oskarżany o sfałszowanie listy wyborczej tej partii, ma wszelkie kwalifikacje, by być ekspertem w Banku Światowym. To jest dopiero kariera w stylu amerykańskim: od wielokrotnie przegrywającego wybory kandydata na urząd prezydenta Gdańska i posła, przez prezesa TVP, aż po Alternate Executive Director w Banku Światowym.
Czy to nie jest prawdziwy cud świąteczny? Teraz pan Jacek, który jeszcze kilka lat temu głowił się, jak spłacić kredyty zaciągnięte przed kampanią wyborczą do europarlamentu, teraz będzie zarabiał 226 480 dolarów rocznie. A do tego po przejściu na emeryturę na tym stanowisku będzie mu przysługiwać świadczenie w wysokości ok. 42,5 tys. dolarów rocznie.
Wiedział jak się ustawić? Wiedział! Warto przy tym podkreślić, że stanowisko Alternate Executive Director szwajcarsko-polskiej konstytuanty w Grupie Banku Światowego w Waszyngtonie obsadza Narodowy Bank Polski, czyli najbardziej błyskotliwy kapitan polskiej polityki pieniężnej prezes Adam Glapiński.
Jaka zatem puenta dla dzieci z tej bajki o pucybucie, co został milionerem? Studia są ważne, ale jedynie jako podkładka. Doświadczenie zawodowe? A po co to komu? Szkoda czasu. Trzeba wstąpić do partii, która ma wielki apetyt polityczny i czekać w spokoju, aż wskoczy ona na dobre miejsce przy korycie. W międzyczasie trzeba się wykazać przed kierownictwem partyjnym, garściami czerpiąc mądrość od naszego wieszcza narodowego:
Ot tak: bez odwłoki
Buty i nory oddawszy czartu
I łajdackich po polu wyrzekłszy się świstań,
Idź między ludzi — i na służbę przystań!
Lecz w tej służbie co robić?”, wilk znowu zapyta.
Co robić?„Dziecko jesteś! Służba wyśmienita:
Ot, jedno z drugiemu, nic a nic!
Dziedzińca pilnować granic,
Przybycie gości szczekaniem głosić,
Na dziada warknąć, żyda potarmosić,
Panom pochlebiać ukłonem,
Sługom wachlować ogonem.
A za toż, bracie, niczego nie braknie:
Od panów, paniątek, dziewek
Okruszyn, kostek, polewek,
Słowem czego dusza łaknie”.
