Przed nadejściem huraganu Ian niektórzy żartowali, że po jego przejściu Floryda doświadczy tylu przerw w dostawach prądu i wody, co Kalifornia w normalnych okolicznościach. Oba stany są często sobie przeciwstawiane. Pierwszy jest dla republikanów symbolem porządku, dobrobytu i rozsądnej, konserwatywnej polityki. Drugi jest od dawna dla demokratów ich twierdzą i polem do prowadzenia różnorakich eksperymentów społecznych. Guberantorzy obu stanów mogą zmierzyć się ze sobą w wyborach prezydenckich w 2024 r.

Wykorzystując najprawdopodobniej napiętą sytuację między globalnymi mocarstwami – Rosją, Chinami, Stanami Zjednoczonymi i Europą – własną kartę postanowił rozegrać Pyongyang. Gdybyśmy próbowali patrzeć na świat przez pryzmat logiki, to Kim Dzong Un powinien stanowić większe zagrożenie niż Władimir Putin.

We Włoszech sensacji nie było. Wybory wygrał prawicowy blok z nadającymi w nim ton post-faszystami (Bracia Włosi – 112 na 200 mandatów w senacie, 235 na 400 w izbie niższej parlamentu). Ich liderka, seniora Giorgia Meloni, będzie pierwszą kobietą premierem w dziejach Włoch. Zarazem pierwszą neofaszystką. Prezent na stulecie przejęcia władzy przez Benito Mussoliniego? I historyczna czkawka dla Europejczyków?

Singapur jest jednym z najzamożniejszych i najbezpieczniejszym krajów świata, wielkim centrum finansowym przyciągającym inwestorów z całego świata. Czy jest jednak krajem, w którym panuje wolność? Na pewno tamtejsza demokracja mocno odstaje od modelu zachodniego i posiada wiele cech utopijnych. Złośliwi nazywają ją „wolnorynkowym faszyzmem”.

Niedawno obchodzono 75-tą rocznicę uzyskania niepodległości przez Indie i Pakistan. Oba kraje bardzo mocno się zmieniły od zakończenia brytyjskiego kolonializmu. Początkowo to Pakistan rozwijał się zadziwiająco szybko i był wzorem do naśladowania dla Korei Południowej. W latach 90-tych Indie postawiły jednak na wolnorynkowe reformy, a ich rozwój mocno przyspieszył. Obecnie gospodarka indyjska jest już większa od brytyjskiej.

Italia, z której wielu z nas dopiero wróciło z urlopów, do niedzieli ma jeszcze bezpartyjnego premiera. Mario Draghi urzęduje jedynie komisarycznie. A po niedzieli 25 września, kiedy Włosi udadzą się do urn wyborczych, proeuropejskiego Draghiego zastąpi najpewniej postfaszystka Giorgia Meloni. 

W Europie toczy się dyskusja na temat rosyjskich dezerterów. Istota problemu nie ogranicza się do racji moralnych, humanitarnych i politycznych.

W ostatnich dniach politycy i aktywiści związani z amerykańską Partią Demokratyczną stosowali antyimigrancką retorykę, której nie powstydziliby się europejscy alt-rightowcy. Powodem tego nagłego zwrotu w narracji jest decyzja Rona DeSantisa, republikańskiego gubernatora Florydy, by wysłać dwa samoloty z nielegalnymi imigrantami do miejscowości Martha’s Vineyard, w której posiadłości posiada wielu bogatych demokratów, w tym były prezydent Obama.

Czy wzburzenie społeczne i zamieszki, które w ostatnich dniach wybuchły w Iranie, przyniosą jakiś widoczny efekt? Czy zmienią irańską scenę narodową? Czy są przejawem kulturowego przeobrażenia całego społeczeństwa irańskiego?