Dzisiaj nie potrafimy wyobrazić sobie Bożego Narodzenia bez prezentów, które tradycyjnie przynosi nam pod choinkę Święty Mikołaj. Niektórzy historycy są skłonni uważać, że ta sympatyczna tradycja została zapożyczona z rzymskich Saturnaliów, w czasie których dawano sobie upominki, albo nawiązuje do ewangelicznej historii wręczenia darów nowo narodzonemu Zbawicielowi przez trzech mędrców ze Wschodu. Do tego drugiego wydarzenia odwołuje się hiszpański zwyczaj wymiany upominków w święto Trzech Króli – 6 stycznia.

Generacja Netflixa już zaciera ręce, wchłaniając na sofie pierwsze odcinki nowego serialu z gatunku „mystery”. „1899”, jak brzmi serialowy tytuł, nb. spod ręki tych samych twórców, którzy widownię Netflixa wsadzili w fotele jedną z najciekawszych produkcji ostatnich lat – „Dark”, tym razem opowiada o fascynującej podróży potężnego parowca przez ocean. Co zapowiada katastrofę na głębinach bezkresnych akwenów. I rzeczone emocje na sofie, wywołane konfrontacją z pełnym grozy, tajemnym obliczem wodnych głębin.

Mimo że w XIX wieku Polska była rozdarta między trzy obce mocarstwa, nie przeszkadzało jej to rozwijać swojej gospodarki w nie mniejszym stopniu niż w państwach niepodległych. Pod tym względem szczególnie wyróżniała się podporządkowana Moskwie Kongresówka. Rozwój gospodarczy Królestwa Polskiego nie byłby możliwy bez udziału finansistów i bankowców, których można porównać do wielkich potentatów amerykańskich.

12 maja 1817 r. w Warszawie rozpoczęła działalność pierwsza giełda papierów wartościowych, nazywana wtedy Giełdą Kupiecką. Była zaledwie o 65 dni młodsza od nowojorskiej giełdy na Wall Street i dawała nadzieję na szybki rozwój gospodarki Królestwa Polskiego.

Światowe problemy z wodą pitna powodują, że musimy szukać rozwiązań pozwalających na używanie oczyszczonych ścieków. – To obrzydliwe! – zareagujemy natychmiast. Nie zdajemy sobie jednak sprawy z tego, że każda kropla wody na Ziemi została już kiedyś wypita, a potem wysikana i to wielokrotnie.

Wbrew różnym mitom powielanym w Polsce, Halloween nie jest traktowane w USA jako święto. To w zasadzie dzień zabaw i przebierańców stworzony pod gusta dzieci i nastolatków, chociaż oparty na bardzo starej tradycji. Dobrze byłoby, gdyby różnej maści „obrońcy polskich tradycji” uświadomili sobie wreszcie, że to celtycka odmiana naszego prastarego obyczaju Dziadów, który istnieje w naszej kulturze dłużej od niejednego święta chrześcijańskiego.

Przystąpienie Stanów Zjednoczonych do II wojny światowej na froncie pacyficznym i atlantyckim otworzyło ogromne perspektywy rozbudowy FBI. Zwycięstwo w Europie i zrzucenie dwóch bomb na Japonię uczyniły USA światowym mocarstwem. Wkrótce rozpoczęła się jednak zimna wojna. Ameryka musiała od podstaw zbudować kontrwywiad. Hoover nareszcie mógł wejść do wielkiej polityki światowej.

Historia życia Johna Edgara Hoovera pokazuje, jak niebezpieczne jest oddanie służb specjalnych w ręce jednego, chorobliwie ambitnego człowieka.  Tylko człowiek ogarnięty obsesją jest zdolny przebudować małą, nieliczącą się agencję Departamentu Sprawiedliwości w olbrzymią organizację policyjną, zdolną kształtować amerykańską i zagraniczną scenę polityczną. Zmieniali się prezydenci, zmieniały się układy sił na Kapitolu, a on wiecznie trwał i rósł w siłę.

Do 1870 roku Ameryka nie posiadała żadnej służby o charakterze śledczym, wywiadowczym czy kontrwywiadowczym. Dopiero pięć lat po zakończeniu wojny secesyjnej Departament Sprawiedliwości otrzymał polecenie od prezydenta Ulyssesa Simpsona Granta utworzenia służby mogącej zaprowadzić porządek w spustoszonym wojną kraju. Dokonał tego stryjeczny wnuk cesarza Napoleona I Bonapartego.