Jedną z zasadniczych wad demokracji jest to, iż głos uczciwego, ciężko pracującego, odprowadzającego podatki i wysoko wykształconego obywatela jest równie istotny, jak głos bezrobotnego alkoholika, który w życiu nie dołożył do wspólnego budżetu nawet złotówki, nie odróżnia prezydenta od premiera, a odrębność konstrukcji Sejmu i Senatu już w ogóle stanowi dla niego zupełny kosmos. Władza doskonale zdaje sobie z tego sprawę i dba, aby tuż przed wyborami nie stracić wartościowych głosów pijanych kierowców.
A na czym dokładnie będzie polegać wspomniana liberalizacja? Jeżeli wejdzie ona w życie, to obligatoryjne odebranie pojazdu w myśl ustawy z 1 października 2023 roku stanie się fakultatywne. Oznacza to, że faktyczne pozbawienie sprawcy maszyny zostanie uzależnione od indywidualnej decyzji sądu i nie będzie już koniecznością narzuconą z góry przez przepisy prawne. Wyjątek mają stanowić ci sprawcy, u których wykryto powyżej 1 promila alkoholu w wydychanym powietrzu – oni nadal zostaną pozbawieni swojego pojazdu w sposób obligatoryjny i bezdyskusyjny.
Realizacja wizji zawartej w projekcie może doprowadzić do zupełnie kuriozalnej i groźnej sytuacji, w ramach której sprawcy mającemu więcej niż 1 promil alkoholu we krwi będzie opłacało się rzeczywiście zbiec z miejsca wypadku. Przy takim bowiem obrocie spraw, orzeczenie przepadku pojazdu będzie fakultatywne (chyba że kierowca zostanie zatrzymany na tyle szybko, aby można było skutecznie ustalić poziom jego nietrzeźwości w czasie czynu), a zatem sprawca znajdzie się w korzystniejszym położeniu. Jeżeli zaś sprawca zachowa się dojrzale i odpowiedzialnie (cuda wszak się zdarzają), pozostanie na miejscu wypadku, udzieli pomocy ewentualnym pokrzywdzonym i pokornie zaczeka na poniesienie zasłużonej kary – to z pojazdem i tak będzie musiał się pożegnać z całkowitą pewnością, gdyż obejmie go przesłanka zakładająca obligatoryjne orzeczenie przepadku maszyny. W takich okolicznościach tym łatwiej będzie mu ulec pokusie, aby uciekać i próbować ratować swoją własność przed skonfiskowaniem.
Warto mieć na uwadze, że zarówno prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości, jak i ucieczka z miejsca wypadku są czynami haniebnymi, wysoce szkodliwymi społecznie i w najwyższym stopniu niebezpiecznymi oraz nieodpowiedzialnymi. Z tego też tytułu zawsze były one traktowane przez prawo równie surowo. Tę regułę z nieuzasadnionych przyczyn stara się podważyć będące autorem projektu liberalizacji Ministerstwo Sprawiedliwości, zapewne nieświadomie kreując czynnik motywacyjny do zbiegania z miejsca wypadku.
A jakie mogą być ewentualne konsekwencje ucieczki delikwenta z miejsca wypadku? Nietrudno zgadnąć, że tragiczne, a w niektórych przypadkach nawet kosztujące czyjeś życie. Fakt, że MS choćby nieświadomie skłania do kultywowania takich zachowań, jest druzgocący. W imię czego zresztą wszczęto próbę zmiany projektu całkiem rozsądnej, niepatyczkującej się z pijakami za kierownicą ustawy? Pamiętajmy, że nikt nikomu siłą alkoholu do gardła nie wlewa i doprawdy nie ma żadnego powodu, aby pobłażać pijanym sprawcom wypadków. To czyn ze wszech miar niegodziwy, skrajnie egoistyczny i zasługujący na bezwarunkowe potępienie. Czyż wszystko to nie wskazuje jasno, że chodzi tu tylko i wyłącznie o utrzymanie głosów alkoholików? Czy potrzebujemy więcej dowodów na to, że tej władzy bliska jest zasada – po trupach do celu?
