– Ani jednej więcej! – skandowano po śmierci 30-letniej Izabeli z Pszczyny, która w 2021 roku zmarła na skutek wstrząsu septycznego po tym, jak lekarze zbyt długo zwlekali z zakończeniem ciąży zagrażającej życiu pacjentki. Przyczyn tragedii upatrywano nie bez kozery w kontrowersyjnym wyroku Trybunału Konstytucyjnego, który w 2020 roku zburzył obowiązujący dotychczas kompromis aborcyjny. Niestety, życzenie Polaków nie spełniło się, gdyż los Izabeli podzieliło więcej kobiet, w tym Dorota z Bochni, która zmarła kilka tygodni temu.

Zjawisko wykluczenia cyfrowego seniorów to realny problem, którego konsekwencje dotykają całego społeczeństwa. Wszystkim nam powinno zależeć na tym, aby starsi obywatele – jeżeli tylko mogą i chcą – także mieli możliwość korzystania ze skarbnicy wiedzy, jaką jest internet. Dzięki temu staną się bardziej samodzielni i świadomi niuansów współczesnego świata. Będą też mniej podatni na ewentualne próby oszustwa, czy wreszcie – zyskają możliwość poszerzenia swojej wiedzy poza treści zasłyszane w TVP lub u proboszcza.

Sąd postanowił zlekceważyć decyzję zmarłej kobiety i przyznał połowę spadku po niej synowi, który został wcześniej przez nią wydziedziczony. Wydawać by się mogło, że czasy komuny, kiedy swobodne zarządzanie majątkiem stanowiło fikcję, już dawno minęły i że wola osoby zmarłej powinna być chociażby z powodów czysto etycznych traktowana bardzo poważnie. Jak jednak widać, niestety w naszym kraju nie mamy gwarancji, że przynajmniej po śmierci nasze zdanie będzie dla państwa cokolwiek znaczyło.

Poznański Uniwersytet Medyczny nie patyczkuje się z żakami, którym podwinęła się noga. Regulamin placówki nakazuje obligatoryjne skreślanie z listy studentów tych osób, którym nie udało się zaliczyć zajęć na pierwszym roku studiów magisterskich lub studiów pierwszego stopnia. Jak prawo zapatruje się na tak radykalne rozwiązania?

Świat wydaje się zaskoczony najnowszą zdobyczą rewolucji cyfrowej. Wraz z pierwszymi problemami prawnymi ruszyła dyskusja, jakie regulacje przyjąć, aby jej używanie było bezpieczne.

Artificial Intelligence (AI) święta nie jest. Oprócz tego, że robi wiele dobrego dla ludzkości, zdarza się jej też nieźle nabałaganić. Do tego rozwija się w zastraszającym tempie i podbija coraz większe obszary działalności, które do tej pory stanowiły wyłącznie domenę ludzką. Pojawia się więc całkiem rozsądne pytanie: kto będzie ponosił odpowiedzialność za wyrządzone przez AI szkody?

Rząd szykuje dla nas kolejną „niespodziankę”. Jest nią przegłosowany w Sejmie projekt ustawy o Państwowej Komisji do spraw badania wpływów rosyjskich na bezpieczeństwo wewnętrzne Polski w latach 2007–2022. Z tym że pod hasłem „komisja” kryje się tak naprawdę sąd specjalny, kierujący się iście „specjalnymi” zasadami, niemającymi nic wspólnego z regułami demokracji, praworządności i sprawiedliwości.

Czy rząd wprowadza do polskiego systemu prawnego chińską filozofię egzekwowania prawa?

Podobno uprzejmość nic nie kosztuje. A człowieczeństwo? Jeżeli jesteś pediatrą i wystawiłeś ciężko choremu dziecku receptę na ratujące życie, będące specjalną mieszanką aminokwasów mleko, to może Cię ono kosztować nawet 160 tys. złotych. Witamy w Polsce!