Jeśli Chinom nie uda się prześcignąć USA pod względem wielkości nominalnego PKB, to w dużym stopniu będzie to wina szybkiego starzenia się społeczeństwa chińskiego.

Tel Awiw, 7 października 2023 r. Wojna.O 6:30 rano terroryści z Gazy wtargnęli, przekraczając granice z lądu, powietrza i morza.Zajęli 7 osad i kibuców żydowskich, strzelając, podpalając domy i zabijając wszystko, co się rusza.Ponad 100 zabitych, ponad 50 porwanych, w tym żołnierze i cywile.50 Izraelczyków przetrzymywanych jako zakładników w kibucu Beeri, w tym kobiety i dzieci.Setki zaginionych.1000 osób rannych, ponad 100 w stanie krytycznym.Te liczby wciąż rosną.

W kremlowskich instytucjach propagandowych dzieje się coś dziwnego. Przykładem jest ośrodek badania opinii publicznej WCIOM, który ujawnia fakty niewygodne dla Putina. Dlaczego dyktator gra z Rosjanami w grę: ani chleba, ani igrzysk?

Wielbiciele ekranizacji kultowej noweli Tomasza Manna „Śmierć w Wenecji” (1971) w reżyserii Luciano Viscontiego zapewne nie raz zastanawiali się, czy w przedstawionej historii pisarz nie zawarł własnych przeżyć. Takiej tezie sprzyjał intymny i niezwykle osobisty charakter opowieści. Okazuje się, że rzeczywiście co najmniej jeden z jej głównych bohaterów – młody Tadzio – istniał naprawdę i to właśnie on zainspirował genialnego noblistę do stworzenia tej pięknej opowieści o przemijaniu i bezsensie walki z nieuchronnym przeznaczeniem.

Mieszkańcy Europy, którzy nie chcą masowej imigracji z Afryki i Bliskiego Wschodu, często są oskarżani o rasizm. A co powiedzieć o Arabach i Murzynach, którzy walczą z tą emigracją dużo ostrzej niż najwięksi biali rasiści?

Putin wpisał Rosję do finansowej księgi Guinnessa. Wydatki budżetu na armię wzrosły do rekordowego poziomu, nienotowanego od czasów ZSRS. Czy taki poziom finansowania oznacza wieczną wojnę i pomoże Moskwie odnieść zwycięstwo? Raczej nie, natomiast zniszczy gospodarkę, o czym przekonuje rozpad sowieckiego imperium.

Ukraińskie elity nie zauważają tego, że wojna toczona nad Dnieprem światu już spowszedniała. Częste prośby o dalszą pomoc zaczynają już coraz mocniej irytować Amerykanów i Europejczyków. W takiej sytuacji obrażanie krajów, które jak dotąd wspierały Ukrainę najmocniej, jest strategią samobójczą.

Jeśli dziś w Holandii czyjeś mieszkanie zostanie nazwane „domostwem Jana Steena”, to znaczy tyle, że panuje w nim powszechny bałagan i upadek obyczajów gospodarzy.

Świat zajęty ukraińską wojną nie reaguje na tragiczny los Ormian Górskiego Karabachu. Unia Europejska nie może milczeć, a wręcz musi przeciwdziałać groźbie ludobójstwa. Tymczasem Europa widzi w Baku sojusznika, bo Azerbejdżan jest alternatywnym wobec Rosji dostawcą surowców energetycznych. Na szali stoi jednak życie dziesiątek tysięcy osób i nic nie zdejmuje z UE odpowiedzialności za ich bezpieczeństwo. Nawet zmęczenie ukraińską wojną i ogromne środki, które Europa przeznaczyła na pomoc Ukraińcom.