Nie łudźmy się; w Stanach Zjednoczonych kara śmierci była, jest i będzie. Fakt, że gorącego zwolennika tej formy kary – Donalda Trumpa – zastąpił na fotelu prezydenta liberalny i sceptyczny wobec niej Joe Biden, raczej niczego nie zmieni. Czy jednak naprawdę musi ona być wykonywana w sposób kwalifikowany? Bo jak inaczej nazwać okoliczność, że stracony 8 czerwca w Arizonie Frank Atwood czekał na egzekucję 37 lat?

Ministerstwo Sprawiedliwości planuje prawdziwą rewolucję. Najpierw zamierza ograniczyć możliwość orzekania ubezwłasnowolnienia do okresu 5 lat, a następnie zlikwidować je całkowicie.

Wspólnoty mieszkaniowe to istna wylęgarnia potencjalnych awantur i problemów, gdy jej członkowie miewają kłopoty ze zrozumieniem, rozróżnieniem i respektowaniem pojęć własności i współwłasności.

Wada wzroku nie stanowi na szczęście ewidentnej przeszkody do zdobycia prawa jazdy, ale wiąże się jednak z pewnymi ograniczeniami. Kandydat na kierowcę musi upewnić się, czy lekarz wydał mu zgodę na prowadzenie samochodu zarówno w okularach, jak i w szkłach kontaktowych, czy też tylko w okularach. Przeoczenie – nomen omen – może się wiązać z mandatem w wysokości nawet 500 zł. A czy przez wadę wzroku kierowca może dostać gorsze warunki ubezpieczenia samochodu niż ktoś, kto dysponuje prawdziwie sokolim wzrokiem?

Instytucja opieki naprzemiennej, tak nagminnie praktykowana w dzisiejszej rzeczywistości, nadal oczekuje na oficjalne uregulowanie w przepisach prawnych.

Tak jak już 2000 lat temu Chrystus przestrzegał, że nie można służyć jednocześnie Bogu i mamonie, tak równie nieprawdopodobne jest jednoczesne służenie zasadom sprawiedliwości oraz interesom politycznym.

Wejście pod koniec kwietnia w życie ustawy o ochronie dziedzictwa narodowego dotyczącego nazw obiektów przestrzeni publicznej oraz pomników stanowi wyzwanie dla wszystkich, którzy lubują się w strącaniu z niebotycznych wyżyn wywindowanych na piedestał.

17 maja przypada Międzynarodowy Dzień Przeciwko Homofobii, Bifobii i Transfobii. Z tej okazji zapewne wielu z nas pragnęłoby usłyszeć, iż sytuacja naszych należących do tych grup rodaków wygląda coraz lepiej i że nie muszą już oni obawiać się otwartego funkcjonowania w polskiej rzeczywistości. Niestety fakty są dalekie od ziszczenia się takiego scenariusza. Po raz kolejny zajęliśmy ostatnie miejsce w Unii Europejskiej w rankingu Rainbow Europe w kategorii państw najmniej przyjaznych osobom LGBT+. W tej materii wypadamy gorzej od jakiegokolwiek państwa UE oraz niewiele lepiej od Rosji i Biał...

Chociaż wydaje się, że nic tak nie podnosi na duchu człowieka zmagającego się z chorobą lub niepełnosprawnością jak bliskość rodziny i przyjaciół, to niewykluczone, iż polscy niepełnosprawni będą musieli niedługo o nią walczyć. Program resortowy „Asystent osobisty osoby niepełnosprawnej” Ministra Rodziny i Polityki Społecznej odbiera bowiem członkom najbliższej rodziny niepełnosprawnego możliwość zostania jego asystentem.