Z Gniewomirem Knapskim, alpinistą i pisarzem rozmawia Zofia Brzezińska

Prezes hiszpańskiej federacji piłkarskiej podczas ceremonii dekoracji zwycięskich futbolistek swojego kraju jedną z nich pocałował w usta. Dowód na mizoginię w futbolu?

W cieniu monumentalnych wydarzeń, które nie tylko kształtują szerokie ramy naszego oglądu wielkiego świata, ale i samopoczucie, jak choćby szczyt NATO, wojna w Ukrainie, czy parlamentarne wybory, każdy w swoim mikrokosmosie natrafia na kłody małego kalibru. Niektóre z nich podrzucają pod nogi „uczynni” bliźni. Jeden z nich, mój sąsiad w niemieckim Szwarcwaldzie, wyspecjalizował się w uprzykrzaniu życia jednej grupie zawodowej. Grupa ta to himalaiści.

Stowarzyszenie „Nigdy Więcej!” zajmujące się tropieniem wszechświatowych faszystowskich spisków doniosło na Szymona Marciniaka, arbitra piłkarskiego o sławie międzynarodowej. Marciniak naraził mu się, uczestnicząc w publicznej konferencji biznesowej, na której był też Sławomir Mentzen, polityk Konfederacji. Według „Nigdy Więcej!” Marciniak miał być przez to niegodnym sędziowania w finale Ligii Mistrzów.

Technologia NFT zaczęła królować także w świecie sportu. W USA najbardziej gorące „momenty” gry zapisane w cyfrowej formie już potrafią przebić wycenę tradycyjnych kart kolekcjonerskich i kosztować ponad 200 tys. dolarów. Natomiast gry, które budowane są w blockchainie, mają za zadanie przykuć jeszcze więcej uwagi kibiców, którzy poszukują wciąż nowych bodźców i podniet…

Pamiętacie, jak tenisista Novak Djoković nie chciał się zaszczepić na COVID i nie pojechał z tego powodu na mistrzostwa? Jego poglądy możemy różnie oceniać, ale przynajmniej był im wierny. Był gotów stracić finansowo, byle tylko postawić na swoim. Nie to, co wyżelowani piłkarscy gwiazdorzy, którzy najpierw deklarowali, że napiętnują rząd Kataru za prześladowania gejów, a później potulnie wycofali się z tych protestów.

Przebój Klausa Mitffocha „Nie wszystko można kupić, nie wszystko można mieć” coraz bardziej opowiada o Katarze, który postanowił zorganizować pierwszy listopadowy mundial.

Trener piłkarskiego giganta z Liverpoolu Jürgen Klopp zirytowany wykrzykuje na konferencji prasowej: „Dziennikarze powinni wreszcie dać spokój i przestać wypytywać piłkarzy z europejskich reprezentacji narodowych o mundial w Katarze, a skoncentrować się na sporcie.” Może ma rację. Cóż mogą futboliści  poradzić na to, że piłkarskie święto odbywa się w kraju nad Zatoką. Sami są zresztą poszkodowani. Miast kontemplować konta bankowe w przerwie sezonu piłkarskiego, będą się uganiać za piłką w piekarniku. Niektórzy jednak odważnie zabrali głos. Ot, dobry znajomy Jürgena Kloppa z Niemiec i r...

Narodową ekscytację zmiany pracodawcy przez Roberta Lewandowskiego należy rozumieć jako ogłupianie kibiców i podtrzymywanie w nich iluzorycznych wierzeń w piękno futbolu, skoro pomnażanie kapitału przez pazernych zarządców piłkarskich firm zepchnęło grę na boisku na poślednie miejsce w wewnętrznej hierarchii tego sportu i wywołało erozję pierwotnego jego sensu.