Większość słuchaczy to byli ludzie pokroju Miedwiediewa, Szojgu czy Ławrowa. Ale oprócz kłamców, głupców i zbrodniarzy byli także ludzie sztuki, naukowcy, działacze organizacji społecznych, dyplomaci, żołnierze, czy nawet artyści, tacy jak aktor Władimir Lwowicz Maszkow, który pokornie przytakiwał głową za każdym razem, kiedy Putin wyrzucał z siebie kolejne oskarżenia pod adresem wolnego świata. Jak ludzie tego pokroju mogą bić brawa, słysząc, jak Putin kłamie, mówiąc: „Chcę to powtórzyć: to oni rozpętali wojnę (Zachód – przyp. redakcji), a my użyliśmy siły i użyjemy jej, aby ją powstrzymać” – ? Czy naprawdę wierzą w te putinowskie brednie? Przecież już pierwsze zdania tego orędzia były skrajnym łgarstwem: „Rok temu, w celu ochrony ludzi na naszych historycznych ziemiach, zapewnienia bezpieczeństwa naszego kraju, likwidacji zagrożenia ze strony reżimu neonazistowskiego, który pojawił się na Ukrainie po zamachu stanu w 2014 roku, podjęto decyzję o przeprowadzeniu specjalnej operacji wojskowej”. Jak moskiewskie i petersburskie elity, które już trochę zasmakowały świata, mogą przyjmować w milczeniu oświadczenie, że „krok po kroku, starannie i konsekwentnie będziemy rozwiązywać stojące przed nami zadania”. Czy komukolwiek z tej widowni przemknęły przez głowę pytania o łamanie prawa międzynarodowego? Czy ktoś z nich potrafi sobie wyobrazić dziesiątki zabitych wśród owej „wyzwalanej ludności rosyjskojęzycznej”? Czy klaszczące kobiety i dziewczyny nie słyszały słowa o gwałtach, grabieży, sadyzmie rosyjskich hord wobec ukraińskich dziewczynek, matek i staruszek? Czy chociaż jedna osoba z tej masy klakierów pomyślała o 140 tysiącach zabitych rosyjskich żołnierzy? Putin bez przeszkód bredził za to o ukraińskim neonazizmie, oznajmiając, że „jednej z ukraińskich brygad nadano nazwę Edelweiss, tak jak nazistowskiej dywizji, która brała udział w deportacjach Żydów, egzekucjach jeńców wojennych, w akcjach karnych przeciwko partyzantom w Jugosławii, Włoszech, Czechosłowacji i Grecji”. Strasząc hitlerowskimi upiorami, rosyjski prezydent dodał, że żołnierze sił zbrojnych i ukraińskiej Gwardii Narodowej noszą szewrony kilku zbrodniczych dywizji SS, w tym: „Das Reich”, „Trupiej Główki” i „Galizien”. „Znaki identyfikacyjne Wehrmachtu i nazistowskich Niemiec są umieszczane na ukraińskich pojazdach opancerzonych” – uświadamiał osłupiałych słuchaczy rosyjski przywódca.
Potem dał prawdziwy popis własnej inteligencji, mówiąc: „Przypomnę, że w latach 30. ubiegłego wieku Zachód faktycznie otworzył nazistom drogę do władzy w Niemczech. A w naszych czasach zaczęli robić z Ukrainy „antyrosję”. Projekt nie jest tak naprawdę nowy. Osoby, które choć trochę znają historię, doskonale wiedzą: ten projekt sięga XIX wieku, kultywowano go w Austro-Węgrzech, a także w Polsce i innych krajach w jednym celu – oderwania tych historycznych ziem, które dziś nazywane są Ukrainą, od naszego kraju”. Znawca historii zapomniał, że w tym XIX wieku dawne ziemie I Rzeczpospolitej znajdowały się pod brutalną ruską okupacją, a naród polski był poddawany systematycznej rusyfikacji. My to nazywamy rozbiorami.
Potem dodał, że wygonienie z Ukrainy ruskiego agenta i promoskiewskiego watażki Wiktora Janukowycza było międzynarodowym przestępstwem: „Zachód przyspiesza dziś realizację projektu, który rozpoczął pucz z 2014 roku. A przecież pucz jest krwawym, antypaństwowym, antykonstytucyjnym czynem. Robią to, jakby nic się nie stało, jakby to było konieczne, nawet ogłosili, ile pieniędzy na to wydali. U podłoża ideologicznego tego puczu leży rusofobia i skrajnie agresywny nacjonalizm”. Dzisiaj akurat mija 9 lat od dnia, kiedy pupil Putina, alkoholik, sutener i złodziej Wiktor Janukowycz uciekł z Ukrainy niczym szczur z tonącego okrętu. Pozostawiony przez niego majątek dowodzi, na jaką skalę okradał własne państwo i ile srebrników dostawał z Kremla. Należy się przy okazji zastanowić, ilu jeszcze takich Janukowyczów jest wśród przedstawicieli ukraińskich elit? Ale Ukraińcy sobie już z nimi poradzą. Bardziej niepokoi pytanie, ile takich klonów Janukowycza jest wśród europejskich elit? Ilu uśpionych szpiegów czeka na sygnał z Moskwy? Ilu przekupionych polityków podejmuje kluczowe dla Europy decyzje w Brukseli, Berlinie, Paryżu czy w Rzymie? Nawet jeżeli Ukraina wygra tę wojnę, to przed nami długa droga do oczyszczenia starego kontynentu i nowego świata z ruskiej agentury.
