Do XVI w. królowie angielscy mieszkali w pałacu Westminsterskim, który obecnie jest budynkiem parlamentu. Od czasów panowania Henryka VIII do wybuchu rewolucji angielskiej siedzibą królewską był pałac Whitehall. Od 1698 r. monarchowie rezydowali w pałacu św. Jakuba. W 1761 r. Jerzy III kupił rezydencję Buckingham dla swojej żony Charlotte, ale dopiero za panowania królowej Wiktorii uczyniono z gmachu oficjalną siedzibę królewską.
Obecnie Pałac Buckingham jest oficjalną rezydencją monarchy, ale wszystkie ceremonie odbywają się w pałacu św. Jakuba. Dlatego instytucję monarchii brytyjskiej nazywa się „dworem św. Jakuba”.
Powierzchnia pałacu Buckingham wynosi 77 tys. m2 , co sprawia, że obiekt należy do największych w Europie rezydencji królewskich. Pod względem liczby pomieszczeń siedziba monarchów angielskich ustępuje jedynie pałacowi Królewskiemu w Madrycie. Zaprojektowany przez włoskiego architekta Filippo Juvarę, XVIII-wieczny Palacio Real składa się z 2800 pokoi. Równie olbrzymie są proporcje dawnej rezydencji królów Szwecji – Kungliga Slottet, w skład której wchodzi 609 pokoi. Pałac sztokholmski ma 115 m szerokości i 120 m długości, co czyni ten budynek niemal cztery razy większym od oficjalnej siedziby monarchów Norwegii. Norwescy władcy muszą zadowolić się „jedynie” 174 pokojami o łącznej powierzchni 17 624 m2 , z której zaledwie 1000 m2 przeznaczono na prywatną przestrzeń dla rodziny panującej.
A oto pięć ciekawostek dotyczących tej rezydencji królewskiej:
Ogród pałacu Buckingham jest największym prywatnym ogrodem Londynu. Królewskie przyjęcia odbywają się w nim cztery razy do roku. Jest to jeden z największych ogrodów pałacowych w Europie.
- Pałac jest najczęściej odwiedzanym domem prywatnym w Wielkiej Brytanii. Rocznie rezydencję królowej odwiedza 55 tys. osób.
- W pałacu Buckingham znajduje się 350 zegarów. Jest to jedna z największych prywatnych kolekcji na świecie.
- Komnata balowa stanowi największe pomieszczenie w budynku. W czasie bankietów przy stole może zasiąść 150 osób.
- 188 pokoi i 70 łazienek przeznaczono na sypialnie dla personelu pałacowego. Rodzina królewska musi zadowolić się 52 komnatami i 18 łazienkami.
A skąd pochodzi nazwa tej rezydencji? Od Johna Sheffielda, syna hrabiego Mulgrave, urodzonego w 1647 r. Był on wybitnym angielskim mężem stanu i poetą. W podzięce za zasługi dla korony brytyjskiej w 1703 r. John Sheffield otrzymał tytuł księcia Buckingham i Normanby. W tym samym roku zaczęła się budowa nowej rezydencji londyńskiej księcia, którą od tytułu księcia nazwano pałacem Buckingham. Książę nigdy nie dokończył budowy nowej siedziby. Zmarł w domu znajdującym się nieopodal, wybudowanym w parku św. Jakuba. W chwili obecnej park ten jest częścią kompleksu parkowego pałacu Buckingham.
