Profesor Ruy Barbosa był jednym z największych propagatorów polskiej niezawisłości w Ameryce Południowej. Podziwiał determinację Polaków w walce o odzyskanie suwerennego państwa. Był bez wątpienia osobą zasługującą na miano wielkiego przyjaciela Polski. Dlatego z okazji stulecia nawiązania stosunków dyplomatycznych między Polską i Brazylią 7 maja 2021 r. Grzegorz Hajdarowicz, konsul honorowy Federacyjnej Republiki Brazylii w Małopolsce i na Śląsku, w imieniu ambasadora Brazylii w Polsce zwrócił się do J.M. Rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego prof. Jacka Popiela oraz Konwentu Godności Honorowych o zgodę na postawienie postumentu wraz z popiersiem Ruya Barbosy na terenie Biblioteki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.
Konwent z uznaniem przyjął prośbę konsula honorowego Grzegorza Hajdarowicza. 40-kilogramowe popiersie z brązu Ruya Barbosy, autorstwa Letícii Dornelles, ma wysokość 64 cm i szerokość 42 cm. W uroczystości odsłonięcia postumentu udział wzięli dostojni goście, w tym władze Uniwersytetu Jagiellońskiego, przedstawiciele brazylijskich placówek dyplomatycznych w Polsce z J.E. Ambasadorem Hadilem da Rochą-Vianną i konsulem honorowym Federacyjnej Republiki Brazylii w Małopolsce i na Śląsku Grzegorzem Hajdarowiczem, Zastępca Prezydenta Miasta Krakowa Bogusław Kośmider oraz dziennikarze. Po powitaniu gości przez rektora UJ głos zabrał ambasador Brazylii, który dziękując konsulowi Grzegorzowi Hajdarowiczowi za wspaniałą inicjatywę, nazwał go „najbardziej brazylijskim Polakiem i najbardziej polskim Brazylijczykiem”. Obrońca praw człowieka Profesor Ruy Barbosa de Oliveira, znany również pod literackim nazwiskiem Rui Barbosa, był nie tylko wybitnym dyplomatą, znakomitym pisarzem, prawnikiem czy politykiem, ale przede wszystkim wielkim obrońcą praw człowieka.
Pochodził z nadmorskiego miasta Salvador w brazylijskim stanie Bahia. Już w wieku 19 lat wygłosił słynne płomienne przemówienie przeciw niewolnictwu, którym zwrócił uwagę abolicjonistów. Między innymi dzięki jego nieprzejednanej postawie niewolnictwo zostało ostatecznie zniesione w 1888 r. przez tzw. Lei Áurea, czyli ustawę nazywaną „złotym prawem”. Chociaż Brazylia wyzbyła się haniebnego procederu handlu ludźmi, pozostały ogromne nierówności społeczne i rasowe. Profesor Ruy Barbosa de Oliveira do końca życia pozostawał bezkompromisowym obrońcą swobód i praw obywatelskich najsłabszych i najbiedniejszych ludzi. 14 grudnia 1890 r. nakazał jako minister finansów zniszczenie rządowych akt dotyczących niewolnictwa. W ten sposób zdjął z ludzi oswobodzonych stygmat niewolnictwa.
W latach 1910–1919 kilkakrotnie startował bez powodzenia w wyborach prezydenckich, za to wybierany był na senatora. Podczas I wojny światowej odegrał kluczową rolę wśród zwolenników przystąpienia Brazylii do wojny po stronie aliantów.
Ruy Barbosa de Oliveira zmarł 1 marca 1923 r. w Petrópolis, niedaleko Rio de Janeiro.
