W 1957 r. animator Zdeněk Miler został poproszony o opracowanie filmu animowanego dla dzieci, który pokazywałby, jak powstaje tkanina. Film miał pokazywać maszyny i proces produkcyjny kończący się uszyciem koszuli. Millerowi nie podobał się ten pomysł. Podobno w poszukiwaniu rozwiązania, które trafiałoby do najmłodszych widzów, udał się do lasu. Szwendał się bez celu zniechęcony brakiem pomysłów, gdy nagle potknął się o kopiec kreta. Tak narodziła się jedna z najbardziej rozpoznawalnych na świecie postaci filmów rysunkowych. W pierwszej części filmu przyjacielski i towarzyski Krecik dostał spodenki.
Tak naprawdę krety to ekstremalnie terytorialne zwierzęta, które w swoim ogródku nie znoszą konkurencji. Akceptują towarzystwo jedynie w sezonie rozrodczym, a później wysyłają je tam, gdzie ukraińscy żołnierze ruski statek. Gdy gość się nie zastosuje do dyspozycji, często ginie. Tu nie ma miękkiej gry i nie ma znaczenia, czy ogródek należy do samca, czy samicy.
W naturze samice zwykle są słabsze i mniej agresywne. Jednak nie w przypadku kretów i nie zawdzięczają tego ekstremalnemu środowisku życia. Ich samice, które są bezpłciowe, zachowując przy tym płodność, potrafią wyhodować jądra. Nie służą one wytwarzaniu plemników, a jedynie produkcji testosteronu. Powstaje twór nazwany ovotestis, który zmienia łagodną panią Jekyll we wściekłą panią Hyde. Ta zmiana powoduje, że byle samiec nie może sobie pozwolić na wyżeranie dżdżownic z ogródka krecicy.
Prawidłowość zaobserwowali naukowcy z Instytutu Maxa Plancka, którzy najpierw uganiali się za dzikimi kretami po Półwyspie Iberyjskim, a później sekwencjonowali ich genom w 3D. Trochę ich to zaskoczyło, bo genom samic typowo dla ssaków był wyposażony są w dwa chromosomy X, a tkanka jąder powstaje dzięki aktywności chromosomu Y, którego samice nie mają. „Jak one to robią?” – zapytali naukowcy i sami sobie odpowiedzieli, śledząc przestrzenny model genomu. Odkryli inwersję, czyli przesunięty i odwrócony segment genomowy w obszarze, który jest zaangażowany w rozwój jąder. W ten sposób krecice wyewoluowały formę dopingu, która pozwoliła im przetrwać. Ovotestis występuje także u ludzi przy pewnych zaburzeniach rozwoju płci.
Według Encyklopedii PWN: „gender – zespół zachowań, norm i wartości przypisanych przez kulturę do każdej z płci”. Dobrze wpisuje się w nią przykład kreta, którego samica w wielu przypadkach przyjmuje biologiczne i społeczne funkcje płci przeciwnej. Wbrew oczekiwaniu wielu osób dla natury płeć ani zachowania seksualne, w tym ludzkie, wcale nie są oczywiste.
